Na twee gezellige dagen in Amsterdam, vertrok de boot richting Engeland en Ierland. Toen we in Liverpool lagen, zijn Gede en ik het centrum ingegaan. We werden gevolgd door vele andere collega's, want zij dachten allemaal; 'Lieke gaat toch wel ponden kopen' haha... We zijn dus met een hele groep Liverpool ingegaan. Uiteraard wilde Gede heel graag naar het Liverpool stadion. We hebben het museum bezocht. Helaas waren we te laat voor een rondleiding door het stadion, maar was het wel heel leuk. Liverpool staat natuurlijk bekend als de stad van The Beatles, dus zijn we ook naar dit museum geweest. Ook dit was heel leuk om te zien.

Daarna zijn we doorgevaren richting IJsland, Groenland en Canada zodat we op 21 aug. weer in Boston aankwamen. Niet veel bijzonders meegemaakt tijdens deze cruise. Wel lekker druk natuurlijk.

Vanuit Boston begonnen we weer met de cruises naar Montreal en terug, dus weer veel gezien van Canada.

Eind augustus maakten we alleen kennis met de orkaan Earl. Hierdoor hebben we drie havens overgeslagen en zijn we rechtstreeks doorgevaren naar Boston. Daar hebben we drie dagen aan wal gelegen, voordat we weer weg konden. Het was dus even aardig onstuimig op zee, waardoor de boot een veilige haven moest zoeken. Dit nam wel met zich mee, dat veel mensen hun geld terugwilden omdat we niet alle havens aandeden en dus bij mij langskwamen, haha...Ook mama nog even wakker gebeld een keer om het thuisfront gerust te stellen, omdat de orkaan hier de hele dag op het nieuws was, maar ik merkte in Nederland nou niet echt, haha..

Ook zijn Gede en ik zelfs nog wezen fietsen in Charlottetown. Op de boot kan het personeel namelijk ook fietsen huren en als Gede een keer naar NL komt, moet hij natuurlijk wel kunnen fietsen! Eigenlijk reden we zo weg inclusief Gede, wat ik best bijzonder vond. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw. Gede had de vorige dag al stiekem geoefend. Ik vond het al zo raar dat hij alleen van de boot ging...haha..

Voor de rest ook nog mama een keer om 05:00 in de ochtend wakker gebeld. Ik dacht dat het in NL al 07:00 was, oeps...Ik had mij dus een beetje vergist in het tijdsverschil.

Midden september kregen we wederom te maken met een aardige storm op zee (zie de foto's) Er waren golven van wel 8 meter hoog, en dan lijkt een cruiseship echt een klein bootje kan ik je zeggen. We gingen aardig heen en weer, dus weer een haven overgeslagen en doorgevaren naar een haven waar de captain veilig kon aanmeren.

Mama en Sanne hadden ook nog een pakketje opgestuurd voor Gede en mij. Eigenlijk voornamelijk voor Gede omdat hij 10 oktober jarig. Zelf wilde ik nog even wachten met geven, maar hij was zo nieuwsgierig dat hij het pakketje toch erg graag gelijk wilde openmaken. Dus hij had wel een echt vervroegd cadeau, maar wel een leuke. Hij kreeg nl. een Ajax-shirt. Hij was er helemaal blij mee!! Dus als hij in NL is, moeten we zeker naar een wedstrijd van Ajax (of uiteraard een andere wedstrijd voor de niet Ajax-fans onder ons). Hij krijgt het nog druk...haha..

Ook zijn we nog een paar keer wezen fietsen o.a. in Montreal. Wel wordt het steeds kouder. We moesten bijna handschoenen gaan kopen voor Gede. Hij moet maar even doorbikkelen hoor, vind ik.

Eigenlijk zou ik 2 oktober stoppen op de Maasdam, maar afgelopen zondag werd mij gevraagd of ik niet langer wilde blijven, omdat ze nog geen vervanger voor mij hadden. Aan de ene kant vond ik het niet zo netjes omdat ze het een week van te voren vroegen. Familie en vrienden verwachtten mij al thuis en er waren al afspraken voor tandarts en keuring gemaakt etc, dus het was wel een beetje vervelend om te melden dat ik waarschijnlijk langer moest blijven. Maar aan de andere kant kon ik nu wel samen met Gede zijn verjaardag vieren. Nu blijf ik dus nog wat langer werken op de Maasdam en vaar ik uiteindelijk naar Ft. Lauderdale, waar ik van boord afstap.

10 oktober was Gede dus jarig. Hij wilde geen cadeau, dus dat was eigenlijk lekker makkelijk voor mij. Verjaardagen hebben in Indonesië een toch iets andere betekenis dan wat het hier in Nederland en andere Westerse Landen heeft. Bij ons draait het vooral om visite en cadeaus, maar in Indonesië is het ‘gewoon' een dag waarop je jarig bent. Maar als ik in NL ben, ga ik uiteraard nog wel een cadeau voor hem kopen. Hij heeft zichzelf nl. een X-box cadeau gedaan, dus spelletjes zijn van harte welkom. Ik kreeg, heel lief van Gede, nog een mooi horloge. Daar ben ik erg blij. Nu hoor ik ook bij de club van horlogedragers.

De laatste paar dagen was het erg koud. Dus we hebben niet meer zo veel gedaan. De donderdag voordat ik vertrok, hebben Gede en ik mijn koffer ingepakt en heb ik nog wat achtergelaten bij hem, zodat mijn koffer nog enigszins dicht kon.

En toen was het vrijdag. Uiteraard van iedereen afscheid genomen. Sommige zie ik weer als ik 6 dec. weer aan boord kom, maar andere niet dus er moest wel even afscheid genomen worden. Om tien uur ging ik van de boot en binnen 10 minuten was ik al bij het vliegveld van Ft. Lauderdale, en omdat ik daar niet de hele dag wilde wachten op mijn vlucht die pas om 18:00 ging, ben ik gaan vragen of ik niet eerder naar Detroit kon vliegen. Dit was mogelijk, dus om 12:00 kwam ik aan op het vliegveld van Detroit en daar begon het lange wachten. Na twee keer het vliegveld rond te hebben gelopen, had ik het ook wel weer gezien, en acht uur wachten op een vlucht naar Nederland duurt dan best lang, maar om 22:00 vlogen we dan naar Amsterdam. Niet veel geslapen, door hele fijne en wakkere kinderen, maar voor de rest is de vlucht goed verlopen. Op Schiphol stonden mama, Sanne, Ome Jan en Steef op mij te wachten. Weer fijn om hen te zien en lekker weer in Nederland te zijn. Mijn eigen bedje, even geen werk, lekker uitrusten en genieten van het typische Hollandse weer. Natuurlijk ga ik Gede missen, maar over 6 weken vertrek ik weer, dus dat valt te overzien.

Hopelijk is met jullie alles goed. Ontzettend bedankt voor alle leuke berichtjes en misschien tot snel!

Liefs,

Lieke